Klimaatgevel in 1929

Hoewel er vandaag de dag veel aandacht voor de duurzaamheid van gebouwen bestaat is dit thema altijd al van groot belang in de wijze waarop gebouwen werden gebouwd en verwarmd. Zo is deze klimaatgevel uit 1929 een mooi voorbeeld van 100 jaar oud vernuft.

Opdrachtgever: particulier

Status: Rijksmonument / Beschermd Stadsgezicht

Bouwhistorie / object: een in de late 18e eeuw samenvoeging van twee woonhuizen tot een groot heren met een laatste grote verbouwing in 1929

Een volledig nieuwe gevel

De basis rondom is een volledig herontworpen gevel uit 1928 door architect Johan Wilhelm Hanrath. Deze gevel heeft voor een groot deel de vensterindeling van het bestaande pand overgenomen (verdieping één en twee) en heeft op de begane grond een wijziging doorgevoerd. De brede vensters links en rechts van de middenrisaliet zijn ieder gewijzigd in twee smallere vensters.

Datering van de klimaatgevel

Op basis van deze bevinding is vrijwel zeker dat er geen onderdelen in deze vensters aanwezig zijn van voor 1928. Op basis van de profilering van de deuren en wijze van vervaardigen is er onderscheidt zichtbaar tussen de deuren aan de interieurzijde (vrijwel zeker 1928) en de deuren aan de buitenzijde. Omstreeks 1980 zijn er diverse werkzaamheden geweest waarbij de oorspronkelijke buitendeuren waarschijnlijk zijn vervangen.

Ontmanteling van een afdeklat (volhouts grenen) toont aan dat het volledige kozijnwerk van zowel de binnendeur als de buitendeur bij elkaar horen. Hieruit valt te concluderen dat bij de ingreep in de achtergevel van 1928 er dubbele deuren zijn geplaatst. Vermoedelijk zijn deze geplaatst om het comfort in deze leefruimten en representatieve ruimten te verbeteren.

“De dubbele tuindeuren worden positief gewaardeerd, de moderne glasdeur van de entree indifferent.”

Citaat uit de waardestelling uit de bouwhistorische verkenning. bron: Dook erfgoedwerk

Op basis van de bevindingen wordt er een herwaardering van de tuindeuren voorgesteld. Allereerst is de waardering positief omdat de kozijnen en binnendeuren een geheel vormen met de bestaande gevel. Zij zijn uit dezelfde bouwfase uit 1928. De specifieke opbouw van een kozijnen met buitendeuren en binnendeuren toont aan dat er hoge eisen zijn gesteld voor wat betreft het comfort van de binnenruimten. Deze dubbele deurenconstructie zou hoog gewaardeerd kunnen worden. De deuren aan de exterieurzijde uit de jaren 80 worden van indifferente waarde beschouwd.

Restaureren is toegepast bouwhistorie

Tijdens het restaureren doen we continue nieuwe ontdekken die het plan testen. Het heroverwegen van de waardering van verschillende onderdelen is hier een logisch vervolg van. Restaureren is dan een vorm van toegepaste bouwhistorie.